یادداشت •/غین عین/•

        بسم الله الرحمن الرحیم ؛


معصومه جان سلام!
سلام دختر رزمنده..سلام شیردختر جنگ..
سلام بر تن های رنجور..سلام بر روح های خراشیده..سلام بر خون های ریخته شده.. سلام بر زینب(ع)!

دختری هستم از دیار ۲۷ سال پس از جنگ فاصله ی ما زیاد نیست اما زمانه ی ما دوری را عادی جلوه می دهد..
ما فقط ۱۲ روز را بهمان تحمیل کردن و دلمان هوری ریخت! 
شما چه کشیدید؟!!
تک تک ثانیه هایی که کتاب از دستم نیوفتاد به زبانم آمد 
اسارت دختر ۱۸ ساله ؟ امان از دل زینب💔
من با تو اشک ریختم ،خندیدم ،ترسیدم،به خدا پناه بردم..
دروغ چرا..
من به تو حسودیم شد.. خوش به حالت:)
معصومه دلم میخواست از آینده به گذشته سفر میکردم و خبری از حالمان به تو میدادم..
حسودیم شد به غیرت مردان مان که شما به آن در دل زندان ها و تاریک ترین اتاق ها مفتخر بودید..
از وضع مان برایت بگویم تاب میاوری؟ 
خیابان انقلاب که قدم میزنی محل تردد مردانی با دامن های بلند است بعضی هایشان لاک زده اند و انواع زیورآلات را به خود آویزان کرده اند 
بعضی هایشان می گویند دنگی حساب کنیم!
معصومه جان 
تو در دل زندان های بغداد امنیت داشتی و ما در دل امن ترین روز ها هم از ترس بعضی مردانمان به خدا پناه می‌بریم
مترو ها که همگی محل ورود مردان است در تاکسی و اتوبوس که مراعات نمی کنند..
کی فکرش را میکرد که اوضاع این چنین شود؟
دلم خون شد از رشادت برادران ،سهم خود را ذخیره میکردند تا شما در رفاه باشید،کتک می‌خوردند تا شما در امنیت بمانید، آن ها در شرایط اسارت اعتصاب کردند تا شما چادر برایتان در دل زندان فراهم شود 
اما الان؟!
اگر بگویم شرایط فراهم می‌کنند که دخترانمان راحت تر شوند برای خودشان نه خودمان دروغ نگفته ام !
معصومه جان 
بی انصافی نمیکنم ما هم غیور مردانی داریم اما کم یابند به وفور زمان شما نیستند.
در یک کلام بگویم 
خجالت کشیدم ما چکار کردیم این چنین دچار شدیم؟
افتخار کردم به تو و هم دردانت .