یادداشت شریعتی

        در روزگار ما هرچیز باردار ضد خود است؛ماشین آلات در عین اینکه نیروی شگفت آور کوتاه کردن و پر ثمر ساختن کار و کوشش انسانی را پیشکش کرده است،گرسنگی دادن و زیاد کار کشیدن و خسته کردن را نیز به ارمغان آورده است. منابع نوظهور ثروت با طلسم و افسونی خارق‌العاده ، به سرچشمه های نیازمندی و فقدان بر میگردد.پیروزی های صنعت و هنر جویی به قیمت شخصیت و خصال انسانی خریداری شده است. در همان حال که بشر به طبیعت دست می یابد،به نظر میرسد برده ی دیگر آدمیان یا اسیر رسوایی خویش شده باشد.حتی روشنی خالص علم ظاهراً جز بر پایه ی تاریک جهل توان درخشیدن ندارد.