یادداشت

مامان خیلی بزرگ من
        کتاب جالب و لطیفی در داستان و تصویرسازی بود. تا جایی که پیگلن ایده ی معنایی به سمت پذیرفتن خود بود، همه‌چیز به اندازا و درست بود و کاش نویسنده تکلیفش را با چاقی هم مشخص می‌کرد. نویسنده طوری داستان را پیش برده بود که گویی با چالش‌های چاقی کم‌تر روبه‌رو شده و این باعث می‌شد میل به تغییر را فقط و فقط به دلیل حرف دیگران قلمداد و روایت کند.
      
2

0

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.