یادداشت حسنیٰٓ

        بچه محل نقاش‌ها رو وقتی خوندم که خیلی کوچیک بودم؛ ابتدایی یا راهنمایی، درست یادم نیست. اما بامزه‌ترین مجموعه کتاب ایرانی‌ای بود که تا حالا دیدم.
تمرکز روی زندگی‌نامه هنرمندها نیست؛ بیشتر داستان‌های تقریباً غیرواقعی رو روایت می‌کنه.
اما به شدت جالب و دوست‌داشتنیه. 
خصوصاً برای نوجوون‌هایی که هم طرفدار هنر هستن و هم ادبیات. به من که خیلی خوش گذشت.