یادداشت آرزو حسام

        نسخه‌ی صوتی این کتاب رو گوش دادم که افتضاح بود. صدای اطهر کلانتری نه تنها واضح و رسا نبود، بلکه قسمت‌هایی رو واضحا اشتباه می‌خوند.
خود کتاب رو کم و بیش دوست داشتم. مرتضی برزگر مغز مریضی داره و اکثر داستان‌های این مجموعه دلهره‌آور و کریپی‌ان (واژه‌ی بهتری به ذهنم نرسید)، و پایان‌ اغلب‌شون غافلگیرکننده‌ست. نمی‌تونم بگم عاشق این کتاب شدم و خیلی دوسش داشتم، اما اگه یکی ازم بخواد چندتا مجموعه داستان ایرانی خوب معرفی کنم، این کتاب یکی‌از انتخاب‌های اولمه.

این یک داستان نیست: ۳
کشوی بیست و هفتم: ۳
بیست تومان آزادی: ۲
آقای نویسنده‌ی عزیز: ۴
اشتباهی: ۳
این پای من نیست: ۵
روایت‌های نابهنگام مردی که مرده بود: ۱
چراغی برای شاه: ۵
اتوپسی: ۱
رانده‌ شده: ۳
امتیاز کل: ۳