یادداشت ftm

        🔮🛎️🪄هتل مگنیفیک

بیاید از ابتدای کتاب بریم جلو. توی صفحات اول حس خیلی خوبی داشتم. داستان برام همون حس و حال داستانای بچگیمو داشت که مامانم برام میخوند و چقدر داشتم لذت میبردم که رسید به موقعیتی که دختر و پسر داستان همو ملاقات کردن. همون دختری که میگفت من هیچ جذابیت و استعدادی ندارم و همهٔ توجه ها همیشه روی خواهرمه، یهو باعث ایجاد جرقه عشق توی پسر داستان شد😐
یعنی به قدری میتونم بگم رمنس داستان افتضاح و شل بود که داشتم دیوونه میشدم سر پلاتای این دو نفر. نویسنده دقیقا مثل یک نوجوونی که بلد نیست احساسات و عواطفشو کنترل کنه ، رمنس نوشته بود. هربار این دوتا همو میدیدن یه جاذبه ای بینشون باید میبود. دخترِ داستان یه لجبازِ دست و پا چلفتی به تمااااام معنا بود که واقعا فقط میخواستم سرمو از دست گندای افتضاحش بکوبم تو دیوار و جالب اینه میترسید و شرایط تنبیه بدی ممکن بود براش ایجاد بشه اما بازم میرفت و یه گند دیگه بالا میورد😐
تمام کاراکترا بشدت مودی بودن جوریکه توی خط اول میگفتن فلان کارو نمیکنن و بلافاصله توی خط بعدی همونکارو میکردن.

وسطای کتاب واقعا داشتم به درجهٔ دراپش می‌رسیدم و واقعا بزور ادامش دادم چون با خودم میگفتم کم حجمه و فقط همه زورمو زدم ۲ روزه تموم شه که اعصابم آروم بگیره از دستش. 

ایده کلی و اصلی داستان بد نبود و رفته رفته تونستم یکم دلمو باهاش صاف کنم. اما واقعا قلم نویسنده بشدت بچگانه بود جوریکه رمان های ایرانی دوره نوجوونیم رو بهش ترجیح میدادم.

داستان کلی باگ داشت و واقعا در موردش حتی نمیخوام صحبت کنم😂

تنها نکته مثبت کتاب فضاسازیِ خوبش بود و البته اینو بگم متاسفانه نتونسته بود یه تعادلی بین توصیفات فضا و دیالوگ ها برقرار کنه. یک عالمه شرح فضا و محیط نوشته بود در صورتیکه برای نوشتنِ رفتارهای کاراکترها و دیالوگ ها و تصمیماتشون، انگار یکی دنبالش کرده بود انقدر که تند تند از روشون پریده بود.

واقعا تا حالا کتاب به این افتضاحی نخونده بودم و هیچوقت نشده چیزی که میخونم رو پیشنهاد نکنم. ولی این کتاب رو اصلا و ابدا پیشنهاد نمیکنم. امتیازی که بهش میدم فقط بخاطر روند صعودی داستان اصلی بود که تونست کاری کنه کتاب تو دستم بمونه و دراپ نشه.


⭐️ ۵ / ۲.۷۵