یادداشت مژده ظهرابی دهدزی

        خاطرات یک قاتلِ اهل ادبیاتِ مبتلا به زوال عقل...
محتوای این کتاب یادداشت‌های این فرده که چون مبتلا به فراموشی بوده، می‌نوشته که فراموشش نشه.
خیلی جالب بود به نظرم، رگه‌هایی از بوف‌کور صادق هدایت رو می‌شد توش دید، با این تفاوت که دنیا رو برای پوچ و بی‌معنی تصویر نمی‌کرد و فقط دنیای خود اون فرد رو منعکس کرده بود که یه کارایی انجام میداد و بعد هیچ اثری از اون کار توی ذهنش باقی‌ نمی‌موند.
ماجرایی که از ابتدا تا انتها روایت کرده، خیلی چیز جذابی بود و این قابل حدس نبودنش و شگفتی‌ای که در انتها برای خواننده داشت، توانایی نویسنده رو نشون میده.
توصیه میشه.