یادداشت ساناز مهدوی

        شیش هفت سال پیشا خوندم. فکر می‌کنم موقع خرید دقت نکرده بودم که کتاب، داستانیه و چهارچوب روایی‌اش مستند نیست. اما چون قبلش از شهید آنیلی مستند دیده بودم و پیش‌زمینهء اطلاعاتی داشتم، به‌نظرم مستندات رو خوب در قالب یه داستان ژورنالیستی و کارآگاهیِ معناگرا چیده بود. 

قلم آقای بهزاد دانشگر، قلم متواضع و دلنشینی هست. یعنی  برای مخاطب، "ساده" توضیح میده؛ اما اینطور نیست که مخاطب رو عامی و کم‌هوش فرض کنه و با احساساتش بازی کنه تا تحت تاثیر محتوای نوشته‌هاش قرار بگیره.
جای قدردانی داره؛ چون مخاطب گسترده‌تری می‌تونه با اینچنین قلم بی‌تکلف و شیرینی،  خوراک فکری مناسب  دریافت کنه.