یادداشت زهرا فرزانه

        لحن داستان، داستان کودک بود، اما مفاهیم  برای نوجوان مناسب بود. 
کشش داستانی کم بود.
گره ها تقریبا مثل هم بود، و  باز شدن گره ها هم همینطور!
فکر می کردم بیشتر در مورد شهید سلیمانی گفته بشود اما فقط در یک صحنه بودند و بقیه تعریف و تمجید بود و  
این که چرا خیلی خوب بودند درست بهش پرداخته نشده بود.
تغییرهای ناگهانی و امدادهای غیبی زیاد بود.
«لو رفتگی »
چه شکلی بعد دو روز هم پدرش پیدا شد، هم شهرشون و شهرهای اطراف از دست نیروی داعش نجات پیدا کرد؟
( مثل فیلم‌های ایرانی که می خواهند آخر کار همه چی خوب تمام بشود)