یادداشت مصطفا جواهری

                خب. بالاخره تموم شد.
بعد از قلعه مالویل، این دومین کتابی بود که از مرل خوندم.
داستان، یک روایت نمادین از انسان معاصره.
۱۶ نفر که مسافر یک پروازِ بدون خلبان هستند به مکانی نامعلوم. غیر از زن و شوهر هندی که نمایندهٔ انسانِ شرقیِ تروریست هستند، باقی ۱۴ نفر نام و مشخصات خودشون رو دارند!
ویژگی‌های روان‌شناختی هرکدام از این ۱۴ نفر که جای خودش رو داره.
اما به نظرتون اونی که درک درست و بینش دقیقی از اتفاقاتی که داره می‌افته، داره کیه؟ 
آفرین! یک همجنسگرا!
و به همین میزان هم فکر می‌کنم که خود نویسنده هم دچار اختلالات جنسی بوده.
کتاب پر از توصیفات با قوام و شخصیت‌پردازی‌های عمیق است.
برخلاف دیگران، فکر می‌کنم که یک ریتم به‌شدت کند داره و گاها کسل‌کننده.

و چقدر انسان غربیِ بدونِ دریافت حقیقت، معنویت، شریعت و طریقت، پست و ترحم‌برانگیز و بیچاره است!

آخرین نسخه‌های موجود از چاپ سال ۸۰ رو ممکنه بتونید به زور پیدا کنید.