یادداشت

        کتابی خوب با ترجمه ای متوسط و نه خوب!
داستان در مورد خرسی هست که کلاهی را از پدرش هدیه میگیره ولی مواظب اون نیست کلاهش نخ نخ میشه و هرکاری می کنه و از هرکسی هم کمک میگیره کلاه درست نمیشه و در نهایت با پیشنهاد دوستش برمیگرده خونه و پدر با آغوش باز اشتباهش رو میپذیره و کلاه خودش رو بهش میده، اخر کتاب هم تصاویری از گوسفندها و مدل های مختلفی از کلاه می بینیم که برای بچه ها خنده دار و جالبه.
و اما ترجمه...به نظر مترجم در گفتگوها تصمیم نگرفته که چه زبانی رو انتخاب کنه، گاهی محاوره ترجمه کرده و گاهی رسمی و گاهی بینابین! که به نظرم انتخاب زبان محاوره به روایت حس  و داستان بیشتر کمک می کرد و الان این سردرگمی بین انتخاب دو چیز خوبی از اب درنیامده.
بعضی لغات و عبارات هم به نظرم بهتر بود با توجه به دامنه لغات کودکان و نزدیکی به زبان و فهم اونها انتخاب میشد، مثلا  اگر به جای لغت "اسپاگتی" از لغت "ماکارونی" استفاده میشد، برای کودک بالای سه سال (که به گفته خود کتاب برای این بازه سنی هست) ملموس تر بود.
یا مثلا اگر به جای "دل توی دلش نبود" می گفت "خیلی هیجان زده یا ذوق زده بود."
یا به جای "پیش از این" گفته میشد "قبل از این".
اخر کتاب هم یه کلاه قلبی شکل رو ترجمه کردن "کلاه عشق"، واقعا "کلاه قلبی" بهتر نبود!بچه زیر هفت سال و عشق!؟
یکسری اشکالات جمله بندی هم در ترجمه هست.مثلا یک جا گفته شده "خانم گاوه خوب فکر می کند"،خوب اگر گفته میشد "خانم گاوه فکرهای خوبی دارد"، خیلی بهتر منظور رو می رسوند.
یک جا هم گفته شده "پرنده چیزی رو دور انداخت"، درحالی که اون رو "پایین می اندازه" و نه دور!
بدترین قسمت ترجمه کتاب، صفحه اخر داستان هست که خود من هم چندبار خوندم تا متوجه شدم. ترجمه شده "من چیزی برایت دارم،حدس بزن کدام دست؟داگلی مانده بود کدام را بگوید".خوب شما متوجه شدید؟اگر نشدید این را بخوانید " من یه چیزی برات دارم، حدس بزن تو کدوم دستمه؟داگلی نمیدونست کدوم دست بابا رو بگه".حالا منظور این قسمت رو بهتر متوجه نشدید؟
یک نکته حاشیه ای: فکر کنم تصویر خانم گاوه سانسور شده، یا توسط خود تصویر گر و یا توسط انتشارات میچکا، در هر صورت خدا خیرشون بده که داستان رو به حاشیه نبردن و سانسور کردن.
جلدهای قبلی رو هنوز با دقت نخوندم، ولی امیدوارن اونها در ترجمه موفق تر بوده باشن