یادداشت

        کتاب خیلی خوبیست. مدت ها پیش آن را خواندم. چندان به یادش ندارم؛ اما احساس لطیفی که موقع خواندنش داشتم، همچنان در ذهنم می چرخد. این کتاب- مثل نامش- روزنه ای کوچک به عالم پنهان را، به روی شما باز می کند. درباره احساسات بین آدم ها و فعل و انفعالاتی که در ابعاد بالاتر- ابعاد روحانی- برای روح رخ می دهد صحبت می کند. مثلا یک جایی، یادم هست که چیزی در این باره می گفت که: علاقه مفرط انسان ها به نوزاد آدمی- یعنی همان صداهای نامفهومی که مثلا موقع دیدن یک نوزاد از خود بروز می دهید- ناشی از جذب شدن روح شما، به روح زیبا و لطیف آن کودک است. یعنی کتاب می خواهد بگوید که آن محرک معنوی، یا بیشتر از ظاهر زیبا و بامزه کودک، و یا در همان حد و اندازه ها در جذب شما به آن طفل معصوم موثر است. 
دوست دارم یک بار دیگر، کتاب «دریچه ای به عالم پنهان» را بخوانم. کتابی ست که شما را دست خالی از خود، عبور نمی دهد. 
شیرینیِ خواندنش را به شما پیشنهاد می کنم. 

۱۴۰۳,۵,۲۳
قم، حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه «س»