یادداشت Hanā
1402/5/31
3.0
2
عجیب و ناامید کننده !
این کتاب در سال ۲۰۱۸ نامزد بهترین کتاب تاریخی به انتخاب خوانندگان گودریدز و در سال ۲۰۱۹ نامزد بهترین کتاب صوتی شده و جزو ژانر معمایی_هیجانی معرفی می‌شود و البته نوشته‌ی یک نویسنده خوب.
با این توصیفات شروع به مطالعه کتاب کردم و در همان صفحه‌های نخست دچار دلزدگی شدم
کتاب با توجه به حجم بالا رَوند داستانی کندی دارد و حتی تا نیمه‌های کتاب اتفاق هیجانی و خاصی رخ نمی‌دهد.
کتاب دستی هم بر فانتزی دارد و فصل های زیادی را یک روح راوی‌گری میکند!
هر چند بخش پایانی کتاب کِشش و جذابیت دارد ولی برای من از آن دست کتاب‌هایی بود که با توجه به زمانی که برای خواندنش لازم است ترجیح می‌دادم یک فیلم سینمایی از آن ببینم.
شاید هم این ناامیدی به دلیل انتظار بالایی بود که در ابتدا به اشتباه در ذهنم شکل گرفت.
خلاصه‌ای از موضوع کتاب:
در تابستان سال ۱۸۶۲ گروهی از هنرمندان و نقاشان چیرہ‌دست انگلستان به رهبری "ادوارد رادکلیف" به عمارت "برچوود منور" می‌روند و تا زمان پایان اقامت آنها در عمارت، زنی به قتل می رسد، زن دیگری ناپدید می شود، یک جواهر باارزش موروثی گم می شود، و زندگی رادکلیف به کلی از هم می پاشد. و اما نزدیک به ۱۵۰ سال بعد، "الودی" که مسئول بایگانی شرکتی در لندن است، کیف چرمی پیدا میکند که دو چیز نامرتبط در آن توجه او را جلب می کنند: یک عکس از زنی با لباس دوره‌ی ویکتوریا و دفتر نقاشی که طرح عمارتی مجلل در آن کشیده شده. چیزی که الودی نمی داند این است که چرا عمارت تا این حد برای او آشناست؟ و اینکه آن زن زیبای درون عکس کیست؟
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.