یادداشت dream.m

        خب خب خب!
درباره معنای زندگی که هیچ ابهامی وجود نداره. از همون جلد اول جوابو داریم، "۴۲" عه مقدس! ( لطفا تفسیر شخصی نکنید، فلسفه زندگی که مسخره بازیه یه مشت تفسیر کننده نیست ) این از این. 

 بعد ممکنه سوال پیش بیاد: رویا جون! چرا اصلا باید این جلد رو هم بخونیم؟ 
جوابش اینه که: چون این جلد چهارمه و برای خوندن جلد پنج، لازمه اول این جلد خونده بشه.( این اواخر خیلی منطقی شدم و دارم به مشکل برمیخورم.)

حالا که تا اینجا رو خوندید احتمالآ بدجور مشتاقید بدونید ماجرای این جلد چجوریه. ( خواهش میکنم حتی اگر شده تظاهر کنید مشتاقید چون خیلی برام مهمه تحت تاثیر قرارتون بدم)
باید عرض کنم که این جلد در دسته‌بندی علمی_تخیلی_کمدی_رمانتیک قرار میگیره. چون همه چیزایی که توی اون دسته بندی وجود داره رو توی خودش جا داده ،اونم به شکل خیلی خیلی جذاب که بنظرم فقط از عهده داگلاس آدامز بر میاد و لاغیر. 
تفاوت این جلد با سه تای قبلی اینه که رمنسش بیشتر و طنزش کمتره.

می پرسید از کدوم قسمت داستان بیشتر خوشم اومد؟ ( ناامیدم نکنید لطفا)
خب اون قسمتی که " مرشد و مارگاریتا" رو ریخته بود توی کتابش واقعا واقعا برام الهام بخش بود. ببینید واقعا صحنه سورئال و بی نهایت احساسی بود ، پرواز آرتور و فنی توی آسمون شب( این دوتا قهرمان های خل و چل این جلدن)، هم آغوشی و معاشقه بین ابرها و بعد هم روی بال هواپیما... خیلی دوستش داشتم، تا اونجا که چشمام اشکی هم شد حتی!

و جمله‌ی طلایی کتاب، آخرین پیام ایزد به مخلوقاتش: 
((بابت مزاحمت‌های ایجاد شده پوزش می‌طلبیم))
قلب منکه با خوندنش آروم شد، شما رو نمیدونم.
...........
ببینید، همه این مزخرفات رو بریزید توی توالت. فقط اگر می خوایید یکم طنز درست و حسابی بخونید که ارزش وقت گذاشتن داشته باشه، بنظرم این مجموعه انتخاب خوبیه. البته زیادم وقت نمیگیره خوندن هر جلدش.
طاقچه داره توی کافه بینهایت