یادداشت سیده زینب موسوی

        بعد از خوندن کتاب «خون دلی که لعل شد» بود که خیلی دلم خواست برم سراغ این کتاب، چون دلم پیش این روحانی جوون انقلابی گیر کرده بود و تشنهٔ این شده بودم که بیشتر در موردش بدونم...

مطالب کتاب دو بخش کلی داره، یکی مواردی که از زبان نویسنده بیان میشه و یکی اونهایی که از زبان خود آقای خامنه‌ای گفته شده. این دومی از بیان خاطرات رهبری در مواقع مختلف گرفته شده و تو کتاب به صورت برجسته اومده. تو صوت کتاب هم این موارد با یه صدای متفاوت خونده میشه تا مشخص باشه.

اوایل کتاب خیلی خسته‌کننده بود، مثلا اونجاهایی که خاندان آقای خامنه‌ای رو می‌گفت و یا در مورد شرایط مشهد در زمان تولد و کودکی ایشون بحث می‌کرد. ولی کم‌کم با بزرگ شدن آقا مطالب هم جالب‌تر شد تا اینکه رسید به مبارزات و بعد، پیروزی انقلاب. این بخش‌ها اصلا به نظرم خسته‌کننده نبود. هر چند که شاید گاهی یه مقدار کش‌دار به نظر می‌رسید ولی در مجموع خوب بود.
در واقع به نظرم خط سیر اصلی وقایع کتاب شرح اسم دقیقا مثل «خون دل» می‌مونه، با این تفاوت که بسیار بیشتر از «خون دل» به جزئیات پرداخته شده.

برای مثال، کتاب پره از گزارشات ساواک و دفاعیات رهبری تو بازجویی‌ها و دادگاه‌ها. این دفاعیات البته برای من خیلی جالب بود. مخصوصا اون متن طولانی که آقای خامنه‌ای در دفاع از خودش برای ترجمهٔ کتاب سید قطب نوشت و تو دادگاه خوند. این متن عالی بود عالی... طوری بود که تهش ساواک و دستگاه نظامی و امنیتی کشور یه چیزی هم به این طلبه بدهکار می‌شد 😂



البته که به این کتاب نقدهایی هم وارد شده. برای مثال، یکی از دوستان یه بار یه متن انتقادی در مورد آقای بهبودی فرستاد و اینکه دفتر نشر آثار رهبری گفته این کتاب ۲۴۰ غلط تاریخی داره و این بحثا. اونطور که من دیدم متن اون نامه برای سال ۱۳۹۱ بود و ویراستی که من داشتم می‌خوندم برای حدود سال ۱۳۹۷. خود نویسنده اول کتاب به این موضوع اشاره می‌کنه که یه سری اشکالات تاریخی و تحلیلی از طرف دفتر آقا به این کار گرفته شده که ما اصلاحشون کردیم. اونایی هم که در مقدمه نام می‌بره واقعا اشکالات ریزیه مثلا یه ذره تغییر در نام جد رهبری! حتی در پایان همون نامه هم نوشته شده که با توجه به رفع شدن این اشکالات چاپ این اثر بلامانعه (چون اولش که این اثر چاپ شد بعد از اندکی جمعش کردن! به خاطر همین که گفتن از دفتر آقا مجوز نداره!). البته باز در اون نامه اشاره می‌کنه که اشکالات تحلیلی هم هست که ما اصلا متعرضش نشدیم و دیگه باشه به عهدهٔ پژوهشگران. که خب من خودم اینو نقصی نمی‌دونم :) بالاخره هر پژوهشگری تحلیل خودش رو از وقایع تاریخی داره و فکر نمی‌کنم بشه یه اثر یا روایت تاریخی رو پیدا کرد که همه روش متفق‌القول باشن و هیچ ان‌قلتی نداشته باشه!
به هر حال خودم با پرس و جویی که از افراد مطلع کردم به نظرم رسید که این کتاب یه منبع قابل اتکا و معتبره و منم حرفی که خیلی خارج بزنه توش ندیدم 😅

من این کتاب رو به صورت صوتی از نوار گوش دادم و تا جایی که دیدم نسخهٔ صوتیش جای دیگه‌ای موجود نیست و البته ندیدم جایی نسخهٔ الکترونیکیش رو داشته باشه...