یادداشت حنانه علی اکبری

        واقعا کتاب فوق العاده‌ای بود.
قبل از شروع کردن و خوندن این کتاب اصلا فکر نمی‌کردم که یه کتاب نوجوان بتونه تا این حد عالی باشه اما از همون فصل اول باهاش زندگی کردم و احساسات آدا (دختر راوی داستان) رو درک کردم.

یکی از نکات مثبت کتاب این بود که در حالی که زندگی یک دختر نوجوان توسط خودش بیان میشه و در طول کتاب اتفاق عجیبی رخ نمیده اما هر جمله و هر بخش از کتاب یک اتفاق و کشف جالبه که فوق‌العاده شرح داده شده. یکی از این موارد همون شروع کتاب اتفاق افتاده که بعد از جمله اول، مخاطب رو مشتاق به خوندن ادامه ماجرا میکنه:
«آدا، بیا کنار از پشت اون پنجره» صدای فریاد مام است. بازویم را گرفت و آنقدر محکم کشید که از روی صندلی افتادم و به زمین کوبیده شدم.


پایان بندی خوب هم از ویژگی های مثبت این کتاب بود. درست زمانی که چیزی به انتهای کتاب نمونده به ابتدا بر میگرده اما همچنان مخاطب رو مشتاق نگه میداره و تا آخرین لحظه ماجرا رو تموم نمیکنه. بعد هم اونجایی که مخاطب فکر میکنه داستان به آخرش رسیده  نویسنده دوباره یه اتفاق دیگه رو رقم میزنه و بعد داستان رو تموم میکنه.


علاوه بر این، در طول کتاب هم، مواجه با اتفاقات روزمره توسط «آدا» که براش تازگی داره و تجربه شون نکرده عالی بیان شده بود. و همینطور جنگ از دید دختر بچه ای که تا به حال از خونه بیرون نیومده خیلی خوب به تصویر کشیده شد.