یادداشت مریم علی‌نیای آهندانی

        «اصیل آباد»  با سوژه ای اصیل اما پرداختی غیراصیل است. 
به طوری که شاید نتوان گفت «داستان» است. روایتی ساده و یکنواخت بدون در نظر گرفتن اصول داستان نویسی. 
در مورد اصیل آباد باید به سوژه توجه کرد، به نمادها و پیامی که داشت. که اگر این نبود، کتاب را می بستم.