یادداشت صدیقه واضحی

        واقعا جذاب بود.
من صوتیش رو گوش دادم که خوب و روان بود و تصاویرش رو نمی‌دونم چجوریه.
اما درباره محتوا چیزی که از دوستی، همکاری، رویا بافی و تلاشی که برای رد کمالگرایی داشت خوب بود ولی فقط یه جمله اون آخرا بود که باز موید کمالگرایی بود و اینشو دوست نداشتم.