یادداشت حسین سلطانی

        به سختی به پایان رساندمت ، گاهی حوصله ام را سر می‌بردی  وملال را به مزاجم می‌چشاندی و اوقاتی هم غرق در طبیعت و ذلت ذاتیات آدمیان می‌شدم .
روایت عمیق و نسبتا زیبایی بود ، اما جذاب نبود!
روایت ها بعضی وقت ها کسل کننده و اتفاقات تکراری بودند ، شاید هم نویسنده برای فهم و درک بهتر تنهایی ، ملال و تکرار این گونه روایت کرده باشد که اگر این طور باشد شاید بتوان گفت نویسنده خوبی است شاید هم نه! .
به هرحال متناسب با هر سلیقه ای نیست ، من شخصا فضای خشک و کویری و نارنجی رنگ آمریکا برام بسیار کسل کننده است و فضای این کتاب فضای کابوی ها و اسب هایشان را می‌دهد که من نمی‌پسندم.