یادداشت فاطمه گودرزی

        عالی بود.همیشه از خاطرات اسرای مرد شنیده و خوانده بودم.این کتاب سختی های جنگ و اسارت بانوان را به تصویر کشیده بود.هر لحظه خودم را همراه معصومه می‌دیدم و با او زجر می‌کشیدم.داستان جوری روایت شده بود که هر لحظه می‌توانستم خودم را در اردوگاه استخبارات تصور کنم.لحظه ی آزادی معصومه خیلی گریه کردم.واقعا کتاب جذابی است.آدم را به یاد غریبی و اسارت حضرت زینب (ع) می اندازد.