یادداشت Soli

        عالی بود.
به نظر من نسبت به کتاب قبلی خیلی قوی تر بود.
جلد اول فقط برای من جالب بود، همین. حتی باهاش نترسیدم و این رو به نویسنده هم گفتم_گرچه الان که فکر می کنم شاید نباید اون جوری ناگهانی می گفتم، بنده خدا یه خرده خورد تو ذوقش_ اما این یکی... همین که فصل اول تموم شد با خودم گفتم یا خود خدا!
در کل ماجراهاش رو دوست داشتم. ترسناکتر بود و به شخصه بیشتر توی داستان فرو رفتم. کتاب اول که تموم شد، گفتم خب حالا دومی هم که اومد می خونیمش. اما بعد از خوندن این گفتم که یعنی جلد بعدی کی میاد که بشینیم بخونیمش؟
یکی از دوستام یه جمله خیلی حکیمانه ای داشت که می گفت: کتابی خوبه که بعد از خوندن هر صفحه بگی "بعدش چی؟"، نه اینکه بعد از خوندن آخرین صفحه بگی "خب که چی؟". این کتاب از این جهت کاملا موفق عمل کرده بود.
شخصیت نادر رو دوست داشتم، آدم جالبی بود. اما با بقیه شخصیت ها چنان ارتباطی نتونستم برقرار کنم.
در کل کتابی بود که بتونی با افتخار به یه نفر معرفی ش کنی و بگی: یه کتاب خوب ترسناک ایرانی!
امیدوارم جلد سوم هم به خوبی این یکی، و حتی بهتر باشه.