یادداشت بنیامین

        یا رب
مردی به نام اوه، اولین تجربه من از خواندن کتاب الکترونیک، آنهم ذیل اپلکیشن فیدیبو بود.
یک تجربه منحصر به فرد که هیچ وقت جایگزین کتاب فیزیکی نمی شود، اما وقتی کتاب پیشم نبود، واقعا به دردم خورد. لذا این تجربه را ادامه خواهم داد. 
اما مردی به نام اوه... 
یک پیرمرد تنها و البته وسواسی که از قضای روزگار  با همسایه ای مواجه می شود که همسر ایرانی دارد. زنی به نام پروانه. 
بعد از مرد ١٠٠ ساله ای که از پنجره فرار کرد، این دومین کتاب خارجی است که در متن آن، یک شخصیت ایرانی، نقش آفرینی می کند. 
یک زن نجیب ایرانی که به کشور اوه مهاجرت کرده و مثل همه زن های ایرانی صبور، مهربان و گاها عصبی است. 
مبتنی بر کامنت ها و نظرات خوانندگان این کتاب را خریدم و خواندم. چیز دندان گیری نداشت. شاید هم گروه سنی من اقتضای چنین کتابی را نمی کند دیگر. 
کتاب برای نسل نوجوان شاید جذاب باشد ولی برای منی که در آستانه اربعین سنی هستم، کمی خسته کننده بود.