یادداشت

        کتاب جویس در تعطیلات شامل ١٩ جستار، ٧ ترجمه و ١٢ تألیف، است. این جستار‌ها بر محور یکی از مقاله‌ها نوشته شده است و درباره‌ی کاروبار نویسندگان در ایام تعطیلات است. یعنی نویسندگان در تعطیلات چه می‌کنند، می‌نویسند یا نه. اصلا در ایام تفریح و تعطیل باید نوشت و نوشتن تعطیل بردار است یا نه. اولین بخش کتاب به سفر جویس به دانمارک اشاره دارد و از تاثیر سفر در نوشته‌های جویس می‌گوید.
در بخشی از کتاب آمده: "نویسنده موجودی است با دو «من» که یک «من»اش مثل بقیه استراحت می‌کند و احتمالا از تعطیلی‌اش لذت می‌برد. اما من دومش با تفریح بیگانه و دائم مشغول نوشتن است، یا به آن فکر می‌کند و در تدارک اثر جدیدش است. او نویسنده است و ذاتش در نوشتن خلاصه می‌شود، همانطور که لوئی شانزدهم شاه بود و سرشتش این بود."
 از آن‌ کتاب‌هایی‌ست که باید مزه مزه‌اش کنی و اگر چند بار هم بخوانی، از لذتش کم نخواهد شد.
دلم نمی‌آید شعر آخر کتاب که از زبان بودلر است را اینجا ننویسم:
" ارابه‌ی مرا با خود ببر،
ببر مرا با خود از این مکان
به دور‌ها و دور‌ها
اینجا گِل زمین از اشک ماست."