یادداشت آرام

        واقعا واقعا خیلی کتاب قشنگی بود،یعنی هم رابطه‌ی دوستی رو قشنگ توصیف کرده بود،هم بقیه چیز ها رو. 
مکان‌ها،شخصیت‌ها،چه از نظر قیافه چه از نظر خود شخصیت،راحت میشه تصور کرد.
پایان داستان هم که باعث شد وسط روز بیفتم به گریه کردن.
داستان رو هم که شروع کردم اصلا نتوستم بزارم کنار با اینکه روند داستان اونطوری نبود که هی بخوای بدونی بعدش چی،فقط نمیتونستم بزارمش کنار.
تنها دلیلی که ۵ نمیدم هم بخاطر توصیفات زیادی برای بخش مکان هاست. درسته که الان میتونم کاخ هوهنفلس و محله‌ی هوهنلاگه و... رو چشم بسته برم،ولی وجودشون یه مقداری حواسم رو پرت می‌کرد از خط اصلی داستان.
ولی خلاصه که بخونیدش،داستان جالبه،پایان خیلی جالب‌تر(همینطور گریه‌آور)