یادداشت ریحانه رمضانی

        『هو النور』
صادقانه نظرم نسبت به جلد اول تغییری نکرده است.
این نوع پایان‌بندی‌ها مرا به یاد افسانه‌ها و داستان‌های برادران گریم می‌اندازد؛ جایی که هر اشتباه ممکن است به پایانی سهمگین منجر شود. شاید برای بزرگسالان این موضوع بامزه به نظر برسد، اما کودکان چه؟ باید در نظر داشت که روحیه‌ی هر کودک با دیگری متفاوت است و پیش‌بینی تأثیر این نوع پایان‌بندی‌ها بر آن‌ها کار آسانی نیست.
_چهارشنبه ۸ اسفند ۱۴۰۳