یادداشت فاطمه مرادی🌻

        ادواردو آنیلی...
قبلا از این مرد من فقط اسمشو شنیده بودم و هیچ تصوری ازش نداشتم.
اصل مطلبو بگم این کتاب شاهکار ادبی یا همچین چیزی نیست.
نثر روون و ساده‌ای داره و انگار واقعا داری یه دفتر خاطرات میخونی.
از گروهی که برای تهیه مستند از یه مسلمون ایتالیایی و البته شهسد رفتن.
اما این ایتالیایی متفاوته! پسر و وارث سابق یکی از بزرگترین شرکتای خودروسازی...
بگذریم من خیلی خیلی از این کتاب خوشم اومد. به دلم خوش نشست مثل یه غذای مامان‌پز خوش‌مزه.
حتی حاضرم بارها این کتابو بخونم.
منتها تیکه کلام اون پسره هی رو مخم میرفت. هی بارها و بارها در صفحات پشت سرهم بیان میشد و جوری بود که میخواستم کتابو بکوبم تو دیوار