یادداشت عطیه ملکی

        در جهانی که دوستی‌ها گاه در هیاهوی سیاست و پیش‌داوری‌های تاریخی گم می‌شوند، فرد اولمن در رمان «دوست بازیافته» ما را با خود به سفری می‌برد از دل خاطره، تا لب مرز فراموشی و حسرت؛ جایی میان صمیمیت و جدایی، میان سکوت و سوءتفاهم، میان حقیقت و آنچه هرگز گفته نمی‌شود. 
و چه تلخ است که گاهی، معنای عشق نه در با هم بودن، که در حسرتِ گفتنِ یک حقیقت، پنهان می‌ماند...! 

لذت بردم. تشکر می‌کنم از استاد معلمی بابت معرفی این کتاب ارزشمند.
بخونید تا غمگین و شگفت‌زده بشید.