یادداشت

        این کتابو فروردین همین امسال تموم کردم.
کتاب خیلی آموزنده ای بود و خیلی چیزا رو بهم یاد داد، همه‌چیز رو با مثال جلو می‌رفت و مثال ها از فیلم‌هایی که آقای عبداللهی نوشته بودند، بود.
تهش هم یکی از نمایش نامه‌های استاد بود. خیلی از چهارچوبی که کتاب «الگو های جهانی داستان» برام گذاشته بود اومده بود بیرون و می‌گفت اونقدر ها هم الگویی نیست.(نه اینکه هیچی به هیچی باشه... نه.) خیلی شیرین شد برام نویسندگی...

البته اینو بگم بعد این کتاب باید بنویسید چون اگه ننویسید صرفا وقتتون هدر رفته برای خوندن کتاب. بابام همیشه می‌گفت بنویس و نترس