یادداشت محمدامین

        فکر میکنم آخرین کتابی که از نادر ابراهیمی عزیز خوندم برجاده‌های آبی سرخ بود و اینقدر این کتاب روم اثر گذاشت و باشکوه بود، که وقتی مردی در تبعید ابدی رو شروع کردم، یکی از دوستان گفت که این کتاب، بهترین کتابیه که تا به حال خوندم و من سریع گفتم امیدوارم به پای بر جاده‌های آبی سرخ برسه، و در تمام طول مدتی که مردی در تبعید ابدی رو خوندم دنبال شکوه برجاده‌های آبی سرخ بودم و اون رو پیدا نکردم؛ ولی میتونم بگم که مردی در تبعید ابدی یک به اندازه اقیانوس وسعت داره و اینقدر وسیعه که باید چندین بار این کتاب رو خوند و هر بار چیز جدیدی ازش فهمید. من سر تعظیم مقابل نادر ابراهیمی عزیز و مردی در تبعید ابدی فرود میارم و همیشه این کتاب رو توی قلبم نگه خواهم داشت و جزو کتاب‌هایی خواهد شد که چندبار دیگه حتما میخونمش. یه نکته درمورد کتاب‌های نادر ابراهیمی بگم که کتاب‌های این بزرگوار آرام شروع میشن، کم کم اوج میگیرن تا به نقطه هیجان داستان برسه و آرام آرام از اوجش کم میشه تا داستان تموم بشه.
این کتب رو بخونید، اگر خوندید چندباره بخونید و کیفور بشید.