یادداشت سیدمحمدصالح عامری

        در شبی که بی خوابی به سرم زده بود، با این کتاب همراه شدم. به خیال اینکه آروم می شم و شده برای ساعاتی کوتاه چشم بر هم می گذارم. اما بدتر شد.
از آقای جعفری کتاب های دیگری هک خوانده بودم. اما وضع ابن روایت متفاوت بود:
- هم به علت اتفاقی که برای جوان ۲۱ ساله افتاده بود، 
- هم به علت تقارن با ایام عجیبی که در سال ۹۸ پشت سر گذاشتیم،
- هم به علت اینکه ساعتی پیش از پرواز، من هم پروازی داشتم و ...،
- هم به علت حال روحی پدرو مادر که راویان ماجرا بودند،
- و هم به علت نوع نگارش نویسنده.

همه این ها باعث شد، منِ خواننده که پیش از این ساعتی که با کتاب همراه شدم، امیرحسین قربانی بهابادی رو نمی شناختم به حالی بندازه که چند بار کتاب رو ببندم و حواسم رو به چیزهای الکی پرت کنم یا دنبال دستمالی بگردم برای پاک کردن اثرات بارش ابر.