یادداشت زی‌نب موسوی

زمین نرم
        بهترین مجموعه داستانی نبود که خوندم اما جزء روان‌ترین‌ آثاریه که  میشه باهاش مواجه شد. نویسنده از مفاهیم بزرگ و کلیشه‌ای برای رسوندن منظورش استفاده نکرده ولی روی سوژه‌های ساده‌ و عمیقی که بهشون پرداخته اِشراف داره. خوندن این کتاب شبیه شنیدن قصه‌ی همین مردمه. همین مردم زلال خوب سختکوش مهربانی که توی کوچه و خیابون از کنارشون می‌گذریم و نمی‌دونیم ته دلشون یا توی سرشون چی می‌گذره...
اگر اهل مطالعه داستان کوتاه‌اید از این کتاب غافل نشید.
      
5

0

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.