یادداشت Alireza Tavassoli

        اولین تجربه ی من از یوزف روت بر میگرده به کتاب عصیان، 
کتابی که حیرت کردم از اعتراض و سبک حرف زدن روت با خدا 
و به نظرم خیلی خوب تونسته بود عجز در حین خشم رو به رخ بکشه 
و اما چرا ایوب ؟ 
اول این که کتاب دوم روت بود و من قلم این فرد رو ستایش میکنم.
دوم دلیل این که در بحبوحه ی جنگی هستیم که یک سوی اون یهودی ها ایستادن و من دلم میخواست درمورد یهودی ها چیزی خونده باشم و این کتاب قصه ی یک خانواده ی یهوده.
با این حساب جزئیاتی از زندگی یهودی ها و سنتشون دستم اومد. 
نظر شخصیم در مورد این کتاب: 
درون مایه ی این کتاب هم مثل عصیان اعتراض داشت؛ اعتراض به قدرت خالقی که هست، اما گاهی بودنش خیلی بی رحم نمود پیدا میکنه. 
روت که خودش هم یهودی بوده هیچ وقت دنبال اثبات  عدم وجود خدا نبوده برعکس چه تو این کتاب و چه تو عصیان خیلی از جاها اشاره داره به بودن خدا و شخصیت های داستان خدا‌باور هستن.
و به نظرم برای همین، طغیانِ کتاب های روت یکم ادم رو می لرزونه؛ این که من معتقد نباشم خدایی هست و هر چقدر دلم بخواد بهش بتوپم، به چیزه. اما این که معتقد باشم به خدا و به قدرتش و به خشم و بخشش و بعد طغیان کنم یه چیز دیگست. دومی به نظر من خیلی رعب آوره و روت دل به دریا زده و به بهترین نحو این رو به تحریر درآورده. 
متن شسته رفته است، به نوعی بازخوانی معاصر از قصه ی ایوب نبی. اصلا سخت خوان نیست و یه تشکر ویژه میکنم از آقای محمد همتی با این ترجمه ی استوار.
یعنی هیچ چیزی از قلم نیفتاده حتی یه جاهایی روت توی متن از عهد عتیق، متنی آورده. جدای ترجمه ی اون متن، تو پاورقی اشاره میکنه که روت این رو از ترجمه ی آلمانی خونده و نوشته ولی مثلا تو ترجمه ی انگلیسی کتاب مقدس عوض فلان کلمه از یه کلمه ی دیگه استفاده شده. حتی ایشون ازچند تا  روت شناس های آلمانی کمک گرفته تا منظور دقیق هر جمله ی روت رو متوجه بشه و ترجمه کنه؛ این یعنی درک ایشون از این که ترجمه فقط برگردان واژه نیست. 
ترجمه قدرت مند بود یه کار حرفه ای به تمام معنا.
و دیگه نیازی نیست از نشر نو بگیم با انتخاب های عالی و ویراستاری های قوی و چاپ های ارزشمند 

درکل خوندن این کتاب رو پیشنهاد می‌کنم من لذت بردم