یادداشت ماه کوچک

        به نام خدا 
نورثنگرابی کتاب عاشقانه ای به سبک گوتیک هست. کتابی متفاوت از باقی کتاب‌های جین آستین بود که خوندم. موردی که اول از همه باعث شد جذب کتاب بشم؛ دختر داستان مون بود. حس میکنم کمی متفاوته‌ از این جهت که عاشق نوشتن و خاطره نویسی نیست.  از هنر چیزی سر درنمیاره. این موضوعات برام جالب بود. چون انتظار داشتم با دختری عاشق شعر و ادبیات و نویسندگی رو‌به‌رو بشم😅 شخصیت هایی که بخوان اعصاب آدم رو به هم بریزن توی این کتاب کمتر بود و با آرامش کتاب رو تموم کردم. توصیف فضای عمارت نورثنگر خیلی جالب بود طوری که دلم خواست یکبار واقعا ببینمش🤧. روند کتاب آروم بود و اتفاق خیلی هیجان انگیزی نمی‌افتاد که باعث ناراحتی عمیق و یا خوشحالی زیاد بشه. همه چی در حالت عادی پیش می‌رفت. میشه گفت داشتم زندگی معمولی یک دختر رو می‌خوندم. فقط کاش عاشقانه هاش بیشتر می‌بود. نه اینکه انتظار چیز خاصی داشته باشم، فقط دلم میخواست  صحبت محبت آمیز بیشتری بین این زوج شکل می‌گرفت 🥲. تجربه متفاوتی بود و خوندنش رو پیشنهاد میدم.