یادداشت هومن

        هگل در این نوشته به تحلیل رابطهٔ دیالکتیکی بین دو خودآگاهی میپردازد که در یک مبارزهٔ وجودی (کشتن یا زیر سلطه رفتن) درگیر میشوند. این رابطه به شکل زیر است:
۱.مبارزه برای به رسمیت شناخته شدن:  
     دو فرد (یا دو خودآگاهی) میخواهند وجود خود را از طریق به رسمیت شناخته شدن توسط دیگری اثبات کنند.  
     این مبارزه ممکن است تا حد مرگ پیش برود، اما اگر یکی بمیرد، دیگری هم کسی را برای به رسمیت شناختن خود نخواهد داشت
۲.پیروزی و شکست:  
    یکی از طرفین (خدایگان/ارباب) از ترس مرگ تسلیم میشود و دیگری (بنده) را تحت سلطه میگیرد.  
    ارباب از کار بنده بهره میبرد، اما وابستهٔ او میشود.  
    بنده، با کار کردن روی جهان خارج، آگاهی مستقل و مهارت پیدا میکند
۳.واژگونی رابطه:  
    در طول زمان، بنده از طریق کار و دگرگونی جهان، به استقلال فکری میرسد.  
    ارباب، که فقط مصرف کننده است، به بنده وابسته میشود و قدرت واقعی را از دست میدهد.  
   - اینجا رابطهٔ ارباب-بنده برعکس میشود

کتاب از نظر مفهوم و محتوا کمی سخت خوانه که برای فهم بیشتر بهتره قبل مطالعه، با مفاهیم اولیه منطق و فلسفه و همچنین پدیدارشناسی روح آشنا باشیم