یادداشت مرضیه جلالی

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

در ابتدا باید بگم که کتاب بیشتر مناسب قشر نوجوان یا افرادی هست که تازه مطالعات مذهبی رو شروع کردن، اگر خواننده حرفه‌ای هستید ساده بودن متن ممکنه با مزاج‌تون سازگار نباشه.
من رویای نیمه شب و دعبل زلفا از همین نویسنده رو چندین سال پیش خوندم، اون زمان خیلی هر ۲ کتاب رو دوست داشتم، شاید اگه این کتاب رو هم اون موقع می‌خوندم همونقدر برام جذاب می‌بود.
بخاطر ساده و روان بودنش خیلی سریع خونده و تموم می‌شه و اما درباره محتوا هر چند حقیقت اما نباید برای مخاطب این فانتزی ایجاد بشه که وجود و قدرت امام فقط با حل مشکل و گره شیعیان اثبات می‌شه، چه بسیار توسلاتی که فرد هیچ وقت به چیزی که می‌خواسته نرسیده. خصوصاً که مخاطب این کتاب جوان‌تر ها هستن نباید براشون این ذهنیت ایجاد بشه که هر عشقی به وصال می‌رسه (تو ۲ کتاب قبلی هم این اتفاق افتاد) و هر گره یا سختی در مسیر خدا با معجزه امام حل می‌شه و همه در نهایت با خوشحالی سر یه سفره می‌شینن.
آفت این تصور اونجاست که فرد رابطه خودش رو با امامش قوی می‌کنه، مشکل و طلبش رو به امامش می‌گه و علی الظاهر جواب هم نمی‌گیره، برای همین یا به اینجا می‌رسه که اینا همش قصه است یا به این نقطه می‌رسه که این معجزات برای بندگان خاصه و من لابد بنده طرد شده‌ای هستم و امام دوستم ندارد:)