بسم اللّه الرحمن الرحیم

لیلی و مجنون اولین تجربه من از  خواندن شعر بود؛ دلپذیر و مطبوع. 
برداشت اول:
از دید من لیلی بیشتر از مجنون رنج کشید، مجنون خودش رو از آدمیان رها کرد، راه کوه و بیابون سر گرفت اما لیلی مجبور بود به زندگی کردن، اطاعت کردن و رها نکردن.

برداشت دوم: 
کاش صفت مجنون و لیلی بودن در ما افزایش پیدا کنه، همینقدر مصر، شجاع و پایدار، اگه واقعا چیزی رو می‌خوای برو سراغش، بجنگ و به خاک و خون بیفت!
      

        بسم الله الرحمن الرحیم

چون عاشق شخصیت الینور شدم شاید نظرم با اغراق درباره این کتاب مثبت باشه:)
وقتی می‌بینم آثار جین آستین رو به یه رمان عاشقانه و یه نویسنده که فقط دغدغه‌ش ازدواجه تقلیل می‌دن، قلبم می‌شکنه😶

جین آستین دست گذاشته رو مسائل اجتماعی که اون زمان جریان داشته (و البته داره) شکاف‌های اجتماعی، ازدواج برای موقعیت یا پول، فریب و...
و اینکه جین آستین همیشه طرف عقل و واقع نگری می‌ایسته رو دوست دارم 
آستین حتی سعی می‌کنه درباره شخصیت‌های منفی داستانش هم کم‌ترین قضاوت رو داشته باشیم و بفهمیم منشأ این رفتار منفی و ناپسند چه چیزی بوده 


      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

۳ ستاره رو بابت قلم گیرا و جذاب نویسنده دادم، چون محتوا رو نپسندیدم. انتظار داشتم بیشتر درباره جزییات شخصیتی افراد بخونم و بیشتر از جنگ بشنوم.
با اینکه کتاب گیرا بود اما شخصیت‌ها رو دوست نداشتم، برای هیچکدوم دل نسوزوندم و همشون برای من عجیب بودن و غیر قابل درک.
و اما ماگداسابو می‌خواست نشون بده جنگ چطوری آدم‌ها رو تغییر می‌ده، چطور زندگی‌ها رو از این رو به اون رو می‌کنه، تعهدات رو از بین می‌بره و...
جنگ همیشه آدما رو قوی نمی‌کنه و استقامتشون رو افزایش نمی‌ده 
گاهی هم از اونا نسخه ضعیف‌‌تر و عجیب‌تری می‌سازه
اگر تصمیم به خواندن کتاب کردید، فصل‌های اول ممکنه کمی سخت‌خوان و مبهم باشه ولی بعدش همه چیز واضح می‌شه
برای افرادی که تازه مطالعه رو شروع کردن ممکنه کمی سخت باشه 
      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

نسبت به اِما و غرور و تعصب که تا الان خوندم رمان پر کشش‌تری بود و کم‌تر خواننده رو خسته می‌کرد. اما بنظرم عمق کم‌تری نسبت به اون‌ها داشت 
و همچنان دغدغه‌های همیشگی جین آستین رو می‌شه در این رمان هم دید:)
تو نورثنگر ابی گاهی جین ما رو از داستان خارج می‌کنه و مستقیم درباره شخصیت‌ها باهامون صحبت می‌کنه و بنظرم جالب بود.

      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

خوندنش یک ساعت زمان برد و شاید اولین کتابی بود که باهاش خندیدم😂
البته که طنز بود ولی وقتی نگاه می‌کنی که این طنز تلخ چقدر تو جامعه‌مون زیاده لبخندت برعکس می‌شه:):(
پادکالیوسین دقیقا داستان دختر پسرای امروزه😶
همینقدر مردد در تصمیم گیری
دست من باشه یه نسخه از این کتاب رو می‌دم همه مجردا بخونن🦥
      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

با اینکه می‌خواستم دیکنز رو بذارم برای سال بعد ولی با خودم گفتم تا هوا سرده و زمستونیه و نزدیک عیدیم  سرود کریسمس رو بخونم که تجربه خیلی خوبی بود🥲
در عین حال که بسیار روون و راحت و کوتاه بود، بسیار هم عمیق بود.
بنظرم سرود کریسمس از اون کتاباییه که می‌تونید برای شروع مطالعه به بقیه معرفیش کنید. 
سرود کریسمس داستانیه که همه ما وقتی غرق بزرگسالی می‌شیم باید بخونیمش، بعد همراه روح کذشته، حال و آینده خودمون بریم سفر و ببینیم اگه همین زندگی رو ادامه بدیم نسبت به گذشته‌مون چه احساسی داریم، حال برامون چه شکلیه و آینده‌مون چطوری شکل می‌گیره یا حتی چطوری چشم می‌بندیم و از دنیا می‌ریم؟ 


      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

من اگه جای نویسنده بودم این اسم رو برای کتاب انتخاب نمی‌کردم! 
چون بنظرم فراتر از اسمشه😶
کارنگی به چندتا اصل برای اقناع و نفوذ در دیگران اشاره می‌کنه و برای هر کدوم هم چندین مثال و مصداق آورده
اصلا کتاب زردی نیست و کاربردیه
برای هر آدمی تو هر موقعیتی هم قابل استفاده است 

      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم
 
این کتاب زندگی یک خانواده اهل بوسنی رو روایت می‌کنه که تحت تاثیر این جنگ از هم دور افتادن، مهاجرت کردن و...
تفاوت این کتاب با بقیه روایت‌هایی که از بوسنی خوندم این بود که کم‌تر به ابعاد کشتار و قحطی پرداخته بود و همچنین بیشتر نگاهش به زمینه‌های ایجاد این جنگ بود.
با اینکه خیلی خلاصه بود و قلم ساده‌ای داشت و هنرمندانه نبود بابت یه سری اطلاعات اولیه که از فرهنگ و مدل مذهبی مردم بوسنی و... داده بود، مفید یافتمش😁

      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

کتاب عجیب و غریبی بود، جدا از سبکش که برای من نو و جدید بود، دغدغه و مفاهیم کتاب هم جالب و حتی دیوانه کننده بود. گفت‌وگو های بین «من و او» بی‌ارتباط با فضای زندگی امروز ما نیست و البته به ما که فکر می‌کنیم جهان امروز چقدر خالی از معنا شده و فضیلت چقدر در این جهان ذلیل شده نشون می‌ده، در گذشته هم وضعیت به همین شکل بوده فقط شاید کم‌تر! 
باید اعتراف کنم بخش‌هایی از کتاب واقعا برام ناملموس و نامفهوم بود البته ترجمه چنین اثری خیلی سخته، مترجم تا حد خوبی تونسته بود منظور رو برسونه ولی جا برای ترجمه بهتر هم هست.
و جدا از مضمون اصلی کتاب، بعضی از جملات جا دارن به صورت مستقل دربارشون بحث و صحبت بشه.
واقعا نمی‌‌دونم به این کتاب باید چندتا ستاره بدم، شاید اگه بعدا این کتاب رو بخونم و بیشتر درکش کنم بتونم بهش امتیاز بدم.
در نهایت از خوندنش لذت بردم و نمی‌دونم به کدوم دسته از خوانندگان می‌شه توصیه‌ش کرد! 

      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم
درسته کتاب خیلی کوتاهه و نمی‌شه انتظار مطالب زیادی رو ازش داشت ولی توقع داشتم بیشتر به زندگی شهید بپردازه و برای منی که جز اسم چیزی از شهید جهان آرا نمی‌دونم یک اطلاعات حداقلی از زندگی و رفتار ایشون یا یک داستان یا خاطره خاص داشته باشه، که متاسفانه اینطوری نبود. کتاب بیشتر توصیف موقعیت‌ها بود، مطالب اصلی کتاب شاید تو ۵ صفحه خلاصه می‌شد. 
      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

در ابتدا باید بگم که کتاب بیشتر مناسب قشر نوجوان یا افرادی هست که تازه مطالعات مذهبی رو شروع کردن، اگر خواننده حرفه‌ای هستید ساده بودن متن ممکنه با مزاج‌تون سازگار نباشه.
من رویای نیمه شب و دعبل زلفا از همین نویسنده رو چندین سال پیش خوندم، اون زمان خیلی هر ۲ کتاب رو دوست داشتم، شاید اگه این کتاب رو هم اون موقع می‌خوندم همونقدر برام جذاب می‌بود.
بخاطر ساده و روان بودنش خیلی سریع خونده و تموم می‌شه و اما درباره محتوا هر چند حقیقت اما نباید برای مخاطب این فانتزی ایجاد بشه که وجود و قدرت امام فقط با حل مشکل و گره شیعیان اثبات می‌شه، چه بسیار توسلاتی که فرد هیچ وقت به چیزی که می‌خواسته نرسیده. خصوصاً که مخاطب این کتاب جوان‌تر ها هستن نباید براشون این ذهنیت ایجاد بشه که هر عشقی به وصال می‌رسه (تو ۲ کتاب قبلی هم این اتفاق افتاد) و هر گره یا سختی در مسیر خدا با معجزه امام حل می‌شه و همه در نهایت با خوشحالی سر یه سفره می‌شینن.
آفت این تصور اونجاست که فرد رابطه خودش رو با امامش قوی می‌کنه، مشکل و طلبش رو به امامش می‌گه و علی الظاهر جواب هم نمی‌گیره، برای همین یا به اینجا می‌رسه که اینا همش قصه است یا به این نقطه می‌رسه که این معجزات برای بندگان خاصه و من لابد بنده طرد شده‌ای هستم و امام دوستم ندارد:)

      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم
خوشحالم بعد از چندین بار تلاش بالاخره برنامه بهخوان یاری کرد تا بیام یادداشت کتاب رو بنویسم:)
و امّا، اِما
چند فصل ابتدایی کتاب ممکنه یک مقدار خوندنش زمان ببره و کشش کافی رو نداشته باشه اما از نیمه دوم به بعد این موضوع بهتر می‌شه و داستان با شتاب بیشتری خواننده رو جذب می‌کنه.
درسته این کتاب داستان هیجان‌انگیزی نداره و نسبت به غرور و تعصب ساده‌تره اما بنظرم نمی‌شه اسم کار سطحی رو روی این اثر گذاشت.
نویسنده بر اساس دغدغه زمان خودش این اثر رو خلق کرده و هر چند مهم بودن موقعیت اجتماعی، هوش، زیبایی و... در زمان حاضر به شعار کم‌رنگ شده باشه اما در واقعیت دغدغه‌های کتاب همچنان زیرپوست فرهنگ مردم این زمان دیده می‌شه:) 
قبل از خوندن کتاب پیشنهاد می‌کنم با جین آستین بیشتر آشنا بشید یا حداقل این کتاب رو بعد از غرور و تعصب بخونید.
و نظرم درباره برخی از شخصیت‌ها: 
آقای نایتلی اینقدر کامل بود که احتمالا همه خواننده‌ها مجذوبش می‌شن و در عوض اِما ما رو عصبی می‌کنه و خودخواهیش می‌زنه تو چشممون، با جین کنار نیومدم اصلا قدرتمند نبود و همچنین هریت، دوست داشتم تا آخر داستان یک رشدی از این دختر ببینم که ندیدم بنظرم اِما راهنما و دوست خوبی نبود براش.


      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم
شما از ابتدای کتاب می‌دونی قراره سرنوشت پال به کجا برسه و حتی می‌دونی تمام آن چیزی که تو کتاب روایت شده حقیقته اما یک نفس خوندنش رو ادامه می‌دی که ببینی پال چطوری زندگی کرد و چطوری زندگی رو معنا کرد.
هر چند که آخرین فصل کتاب می‌تونه ما رو به یه هق‌هق و اشک طولانی وادار کنه و قلبمون رو به درد بیاره ولی در انتها حس رضایت داری 
از ته دلم از پال تشکر می‌کنم که با شجاعت زندگی کرد و نوشت و باعث شد آخر داستان با وجود غمی که به دل می‌شینه، یه لبخند بزنیم و بگیم هر چند دردناک ولی به بهترین شکل ممکن تموم شد.
و اما فصل آخر کتاب رو ساعت ۵ الی ۶ صبح تو شیفت خوندم از این بابت که تو این موقعیت بودم و نتونستم باهاش گریه کنم متاسفم اما زل زدم به سرم مریضم که وسط خوندن کتاب براش وصل کردم و دارم به زندگی کردن فکر می‌کنم:)
      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

جستار اول و پنجم رو بیشتر پسندیدم
اول باید بگم که این کتاب داستان نیست
۵ تا جستاره (مثل مقاله) که تقریبا تخصصی درباره نوشتن و خواندن صحبت می‌کنه
من که تقریبا با خوندن ۳ تا جستار وسط از کتاب ناامید شدم چون حرف جالب و قابل فهمی برام نداشت.
همچنین پر از اسم کتاب و نویسنده است که ممکنه خیلی‌هاشون اصلا به گوشتون نخورده باشه.
در نهایت نظر شخصیم اینه، اگه کتاب‌های زیادی تو صف خوانده نشده‌ها دارید، شاید بهتره  برید سراغ اونا، ممکنه این کتاب کسل کننده باشه براتون و این به معنی بد بودن کتاب یا مفید نبودنش نیست فقط فکر می‌کنم مخاطبش خیلی خاصه.
      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

چقدر عجیب بود و البته صادقانه 
این کتاب رمان و داستان نیست 
شرح تحولات و سرگشتگی‌هایِ ایمانی نویسنده است 
در نهایت چند صفحه آخر تندتر نفس می‌کشیدم، و عطش فراوانی  داشتم برای صحبت کردن با تولستوی
باید چندتا سوال ازش بپرسم و حرف بزنم باهاش، و گرنه نمی‌تونم قضاوت درستی از کتاب داشته باشم.
و البته چقدر حیف که نمی‌تونم با تولستوی صحبت کنم:(