بسم اللّه الرحمن الرحیم

وقتی به شعر «میرزا» رسیدم شگفت زده شدم
فکرش هم نمی‌کردم در وصف میرزا کوچک خان شعری سروده باشن
بخاطر همین به جای ۵ ستاره می‌تونم ۶ ستاره بدم:)

می‌گفت رستخیز تماشاست این دیار 
با من بیا که جنگل مولاست این دیار

برخیز ای نشسته که مولای ما علی‌ست 
بر تن لباس رزم کند هر که جنگلی‌ست
      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

اول یکمی سردرگم شدم
بعد عصبی شدم
و در نهایت با توجه به نظرات منتظر یه پایان عجیب و غریب بودم ولی بنظرم اصلا جالب نبود که می‌شه گفت اینکه بپسندید یا نه به سلیقه‌تون بستگی داره،  البته ایده کتاب کاملا جدیده
      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

اول از همه باید بگم بیشتر از هر چیز روندی که تو جلسات گروهی جریان داشت من رو مجذوب خودش کرد 
اینکه اعضا با صداقت تمام از احساسات خودشون نسبت به بقیه حرف می‌زدن و همین موضوع هم خیلی تو باز شدن گره‌ها نقش داشت 
این کتاب مجدد برام اثبات کرد که گفت‌و‌گوی صادقانه با آدمایی که باهاشون در ارتباطیم و حتی با خودمون  چقدر می‌تونه تو حل مشکلات فردی و اجتماعی اثر گذار باشه 
اما درباره اصل کتاب  که به شوپنهاور می‌پردازه، می‌تونم بگم نسبت به این آدم حسی بین تنفر و درک دارم (همینقدر متناقض) اما واضحه که نمی‌شه از روی یه کتاب شخصیت کسی رو قضاوت کرد.

در نهایت روند داستان رو دوست داشتم ، پایانش هم خوب و البته ایده‌آل بود. 


      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

جالب بود اما مفید؟ 
بیشتر یه کتاب فانتزیه 
معنویت گرایی و....که جدیدا داره رواج پیدا می‌کنه  بدون توجه به مبدأ آفرینش و حقیقت هستی بنظرم خیلی ناقصه
و بنظرم در نهایت این تفکر که کتاب بهش می‌پردازه هم پازلی از سعادت مندی اصحاب ثروت و قدرته:)

      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم
مختصر است 
خودتان باید بروید در آن عمیق شود 
شاید هم اطلاع از شرایط روسیه زمانی که نویسنده این اثر رو خلق کرده به فهم بیشترش کمک کنه 
و البته کل داستان کمی تلخ است و حاوی غم! 
      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

خوندنش ۱۳ دقیقه زمان برد، اما می‌شه درباره مطالبش کلی گفت‌و‌گو کرد و نکات واقعا عمیقی داره.
کتاب به ظاهر  برای طلاب نوشته شده اما برای همه مناسبه، هر کسی می‌تونه کتاب رو بخونه و خودش، زندگیش و یا حوزه تخصصیش رو تو این قالب نگاه کنه.
توصیه: اگر کتاب رو خوندید و مطالبش براتون تازه بود و به عبارتی اولین برخوردتون با این نگاه بود به همین چند دقیقه مطالعه اکتفا نکنید و مجدد روی متن  عمیق فکر کنید.
      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم
کتاب علاوه بر بررسی سیر حرکت انبیا و اتصالش با اربعین، به نکات خوبی در ارتباط با راهپیمایی اربعین، اثراتش و... اشاره کرده 
قسمت سوم هم به شرح زیارت اربعین پرداخته 
در کل نگاه دقیقی به اربعین داره و خصوصاً برای جمع خوانی‌ها ‌و مباحثه بسیار مناسبه.
      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

سفر اربعین رفتید یا نرفتید؟ توصیه می‌کنم این کتاب رو در همین روزهایی که هنوز از این فضا دور نشدیم مطالعه کنید
کم حجمه و خیلی زود خوانده می‌شه
اما نکاتی مهم در باب قیام از دل اربعین کشیده بیرون که قطعا به دردتون می‌خوره و ان‌شاءالله کمک می‌کنه ثمره این اربعین رو از دست ندیم یا سال‌های آینده با چشم بازتری به زیارت بریم.
البته در نسخه الکترونیکی تعدادی غلط ویراستاری هم داشت که اذییت کننده بود 
و بعضی جاها هم اگر بیشتر توضیح داده می‌شد بهتر می‌بود.
      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

حالا خیالم راحته که می‌تونم بگم بهترین کتابی که خوندم چی بوده
آتش بدون دود برای من فراتر از یک داستان،  مدرسه هویت بخش و شجاعت آموز بود 
سرشار از تجربه‌های مبارزه و زندگی 
داستان تاریخ و حال 
بعد از جلد سوم متوجه این جمله آقای یامین پور شدم که گفته بودن هر ایرانی باید یک بار این کتاب رو بخونه، حقیقتاً حیفه هر ایرانی این کتاب رو حداقل یک بار در طول عمرش نخونه:)
لذا برای خواندنش حتما همتی بگذارید 

در نهایت گوشه‌ای از قلبم برای همیشه در اختیار شخصیت‌های داستان می‌مونه.
      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

از صفحه ۳۰ به بعد قصد داشتم کتاب رو رها کنم، به سختی تا صفحه ۱۰۰ ادامه دادم و متاسفانه اطلاعات جدیدی نداشت و بیشتر از هر چیز تکرار مکررات و توضیح بیش از حد برای بدیهیات کتاب رو خسته کننده کرده بود.
و تا صفحه ۱۰۰ رهایش کردم.
      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

اگر بتوانم می‌خواهم تمام جملاتش را حفظ کنم، نه از جهت زیبایی از جهت نیاز. 
البته دوست داشتم که اتفاقات کمی منسجم‌تر روایت می شدند.

      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

می‌شه گفت  کتاب برای قشر نوجوانانی که در ابتدای راه دین هستن، مناسبه برای افرادی که مطالعات و تعمق بیشتری در معنویات داشته باشند تقریبا می‌شه گفت نکته جدیدی نداره، اما بخش آخر کتاب که  تعامل روح و ورزش رو بیان کرده، قابل توجهه و تعبیر جدیدی در این حوزه است.
      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

این جلد به میزان زیادی منو یاد یک عاشقانه آرام انداخت، جاری بودن خط فکری و نظام اعتقادی نویسنده تو قلمش که اتفاقا نظام محکم و غنی هم هست  مجدد از اون مواردی هست که نادر ابراهیمی رو کم‌نظیر می‌کنه:) 
      

        یکی از آن هزار دلیلی که قلم نادر ابراهیمی را ستایش می‌کنم، این است که او مبارزه را عرصه‌ای مردانه نمی‌بیند و به سر زنان برای ورود به میدان جهاد منت نمی‌گذارد و در قلمش زوجیت را می‌توان دید. نادر ابراهیمی خانواده را، زن را و مرد را سیاسی  ترسیم می‌کند و نظام خانواده در قلم او خرجِ تقویت میدان مبارزه می‌شود، شخصیت‌هایش هر کدام نقش خود را دارند و اثر گذارند، زنان داستانش اگر لازم باشد تفنگ به دست می‌گیرند و به جامعه قوت می‌دهند و نادر ابراهیمی این واقعه را آنقدر معمولی روایت می‌کند که انگار اتفاقی متداول است نه خرق عادت، که واقعا هم حق با اوست و این تصویر همان چیزی است که باید باشد و در نهایت او  شعار نمی‌دهد و انسان را می‌شناسد، قلمش تظاهر ندارد، خالصانه  می‌نویسد و هویت دارد؛ شاید بتوان گفت مجموع این‌ها نادرابرهیمی را بی‌نظیر کرده.
      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم
تا حدودی پیاده سازی سخنرانی پراکنده و گنگ بود و در برخی قسمت‌ها هم بنظر می‌رسید پرش از یک موضوع وجود داره، بنظر بهتر می‌بود با ویرایش و ذکر نکات تکمیلی انسجام بیشتری به متن داده بشه.