بسم اللّه الرحمن الرحیم

سووشون داستان زنیه که نگران آرامش زندگیشه، کنار یه مرد مبارز که جلوی استعمار سر خم نمی‌کنه.
زری می‌ترسه و نگرانه
برای خانوادش، فرزندانش و برای آرامش خونه و باغش
تا زمانی که به سووشون می‌شینه و ترسش مبدل می‌شه به شجاعت! 

سیمین برخلاف بقیه کتاب‌هایی از این دست که تمایزی بین احساسات زن و مرد تو میدون مبارزه نمی‌ذارن و عواطف زن رو ممکنه حذف کنن، کاملا واقف به این احساسات شخصیت زن داستانش رو خلق می‌کنه.
یه جایی از کتاب زری رو قضاوت کردم که چرا می‌ترسه؟ چرا فقط خونه خودش براش مهمه؟ 
ولی در انتها به این رسیدم که مگه در حقیقت شخصیت و روح دخترانه و زنانه ما غیر از اینه؟ عواطف‌مون ما رو پایبند می‌کنه به حفظ امنیت جزیره کوچیک اطراف خودمون. حالا اگر جایی تلنگر وارد بشه، اون جزیره کوچیک می‌تونه اندازه یک دنیا وسعت پیدا کنه و این عاطفه و نیاز به جنگیدن برای حفظ آرامش و امنیت نه تنها صرف خانواده که صرف یک جهان بشه. 
اینجا این زنی که نگران فرزند کوچکش بوده حاضره بخاطر هدف بزرگ‌تر دست همین فرزند تفنگ بذاره برای مبارزه! 

زری گفت: «می‌خواستم بچه‌هایم را با محبت و در یک محیط آرام بزرگ‌ کنم. اما حالا با کینه بزرگ می‌کنم. به دست خسرو تفنگ می‌دهم.»
      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

اینجا جنگ معنا می‌شود. این پدیده خشن می‌تواند خالق لطیف‌ترین و زلال‌ترین تصاویر باشد.
      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

خجسته باد این پیروزی ✌🏼😅

بعد از نزدیک به ۲ سال و نیم این کتاب تموم شد 
چرا اینقدر طول کشید؟ چون ۹۰ درصد مطالب برام تکراری بود و کشش نداشت
اما درباره خود کتاب 
همون‌طور که از اسمش مشخصه به آموزش عقاید از پایه‌ای ترین نقطه می‌پردازه و اصول دین رو با بیان استدلال و بررسی شبهات و پاسخ به اون‌ها شرح می‌ده.
اگر کتاب کشش نداشته چرا بهش ۵ ستاره دادم؟
چون کتاب کامل و جامعیه 
برای نوجوانان و افرادی که تازه می‌خوان با مباحث دینی آشنا بشن بسیار مناسبه
ممکنه یک مقدار مباحث خشک باشن که اگه برای مباحثه دست جمعی از این اثر استفاده کنید این مسئله هم رفع می‌شه( می‌تونید به مراکز فرهنگی، مساجد و... ایده مباحثه رو پیشنهاد بدید) 

و البته چند فصل آخر برای من خیلی جالب و جدید بود مسائلی در باب شفاعت، ایمان و عمل و...
 
      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

بنظرم همه چیز کتاب ساده بود، داستان، روایت و...
      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

قبل از رسیدن به فصل آخر، به این فکر می‌کردم که چقدر قشنگ جریان زندگی رو نشون دادن، چقدر قشنگ تو تمام لحظات زندگی کردن
لمسش کردن، بو کشیدنش و مزه مزه‌ش کردن 
تمام معاشرت‌ها، صحبت‌ها و برنامه‌ها طوری روایت شدن که می‌تونی از پشت واژه‌ها ببینی که نویسنده واقعا تمام این ثانیه‌ها رو زندگی کرده
و بعد از این فکر، تو فصل بعدی دقیقا درباره همین زندگی در حال و ارزش present می‌گوید.

این کتاب منو وادار کرد به این فکر کنم که آیا اگر در آینده بخوام روایت‌گر زندگی خودم باشم، از تمام. لحظات با همین شور و شوق حرف می‌زنم؟
یا اصلا الآن چطوری تمام لحظه‌ها رو دریبام و لمس کنم که بعد ها مثل یه گنج روایتشون کنم؟ 
      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

لیلی و مجنون اولین تجربه من از  خواندن شعر بود؛ دلپذیر و مطبوع. 
برداشت اول:
از دید من لیلی بیشتر از مجنون رنج کشید، مجنون خودش رو از آدمیان رها کرد، راه کوه و بیابون سر گرفت اما لیلی مجبور بود به زندگی کردن، اطاعت کردن و رها نکردن.

برداشت دوم: 
کاش صفت مجنون و لیلی بودن در ما افزایش پیدا کنه، همینقدر مصر، شجاع و پایدار، اگه واقعا چیزی رو می‌خوای برو سراغش، بجنگ و به خاک و خون بیفت!
      

        بسم الله الرحمن الرحیم

چون عاشق شخصیت الینور شدم شاید نظرم با اغراق درباره این کتاب مثبت باشه:)
وقتی می‌بینم آثار جین آستین رو به یه رمان عاشقانه و یه نویسنده که فقط دغدغه‌ش ازدواجه تقلیل می‌دن، قلبم می‌شکنه😶

جین آستین دست گذاشته رو مسائل اجتماعی که اون زمان جریان داشته (و البته داره) شکاف‌های اجتماعی، ازدواج برای موقعیت یا پول، فریب و...
و اینکه جین آستین همیشه طرف عقل و واقع نگری می‌ایسته رو دوست دارم 
آستین حتی سعی می‌کنه درباره شخصیت‌های منفی داستانش هم کم‌ترین قضاوت رو داشته باشیم و بفهمیم منشأ این رفتار منفی و ناپسند چه چیزی بوده 


      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

۳ ستاره رو بابت قلم گیرا و جذاب نویسنده دادم، چون محتوا رو نپسندیدم. انتظار داشتم بیشتر درباره جزییات شخصیتی افراد بخونم و بیشتر از جنگ بشنوم.
با اینکه کتاب گیرا بود اما شخصیت‌ها رو دوست نداشتم، برای هیچکدوم دل نسوزوندم و همشون برای من عجیب بودن و غیر قابل درک.
و اما ماگداسابو می‌خواست نشون بده جنگ چطوری آدم‌ها رو تغییر می‌ده، چطور زندگی‌ها رو از این رو به اون رو می‌کنه، تعهدات رو از بین می‌بره و...
جنگ همیشه آدما رو قوی نمی‌کنه و استقامتشون رو افزایش نمی‌ده 
گاهی هم از اونا نسخه ضعیف‌‌تر و عجیب‌تری می‌سازه
اگر تصمیم به خواندن کتاب کردید، فصل‌های اول ممکنه کمی سخت‌خوان و مبهم باشه ولی بعدش همه چیز واضح می‌شه
برای افرادی که تازه مطالعه رو شروع کردن ممکنه کمی سخت باشه 
      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

نسبت به اِما و غرور و تعصب که تا الان خوندم رمان پر کشش‌تری بود و کم‌تر خواننده رو خسته می‌کرد. اما بنظرم عمق کم‌تری نسبت به اون‌ها داشت 
و همچنان دغدغه‌های همیشگی جین آستین رو می‌شه در این رمان هم دید:)
تو نورثنگر ابی گاهی جین ما رو از داستان خارج می‌کنه و مستقیم درباره شخصیت‌ها باهامون صحبت می‌کنه و بنظرم جالب بود.

      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

خوندنش یک ساعت زمان برد و شاید اولین کتابی بود که باهاش خندیدم😂
البته که طنز بود ولی وقتی نگاه می‌کنی که این طنز تلخ چقدر تو جامعه‌مون زیاده لبخندت برعکس می‌شه:):(
پادکالیوسین دقیقا داستان دختر پسرای امروزه😶
همینقدر مردد در تصمیم گیری
دست من باشه یه نسخه از این کتاب رو می‌دم همه مجردا بخونن🦥
      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

با اینکه می‌خواستم دیکنز رو بذارم برای سال بعد ولی با خودم گفتم تا هوا سرده و زمستونیه و نزدیک عیدیم  سرود کریسمس رو بخونم که تجربه خیلی خوبی بود🥲
در عین حال که بسیار روون و راحت و کوتاه بود، بسیار هم عمیق بود.
بنظرم سرود کریسمس از اون کتاباییه که می‌تونید برای شروع مطالعه به بقیه معرفیش کنید. 
سرود کریسمس داستانیه که همه ما وقتی غرق بزرگسالی می‌شیم باید بخونیمش، بعد همراه روح کذشته، حال و آینده خودمون بریم سفر و ببینیم اگه همین زندگی رو ادامه بدیم نسبت به گذشته‌مون چه احساسی داریم، حال برامون چه شکلیه و آینده‌مون چطوری شکل می‌گیره یا حتی چطوری چشم می‌بندیم و از دنیا می‌ریم؟ 


      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

من اگه جای نویسنده بودم این اسم رو برای کتاب انتخاب نمی‌کردم! 
چون بنظرم فراتر از اسمشه😶
کارنگی به چندتا اصل برای اقناع و نفوذ در دیگران اشاره می‌کنه و برای هر کدوم هم چندین مثال و مصداق آورده
اصلا کتاب زردی نیست و کاربردیه
برای هر آدمی تو هر موقعیتی هم قابل استفاده است 

      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم
 
این کتاب زندگی یک خانواده اهل بوسنی رو روایت می‌کنه که تحت تاثیر این جنگ از هم دور افتادن، مهاجرت کردن و...
تفاوت این کتاب با بقیه روایت‌هایی که از بوسنی خوندم این بود که کم‌تر به ابعاد کشتار و قحطی پرداخته بود و همچنین بیشتر نگاهش به زمینه‌های ایجاد این جنگ بود.
با اینکه خیلی خلاصه بود و قلم ساده‌ای داشت و هنرمندانه نبود بابت یه سری اطلاعات اولیه که از فرهنگ و مدل مذهبی مردم بوسنی و... داده بود، مفید یافتمش😁

      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم

کتاب عجیب و غریبی بود، جدا از سبکش که برای من نو و جدید بود، دغدغه و مفاهیم کتاب هم جالب و حتی دیوانه کننده بود. گفت‌وگو های بین «من و او» بی‌ارتباط با فضای زندگی امروز ما نیست و البته به ما که فکر می‌کنیم جهان امروز چقدر خالی از معنا شده و فضیلت چقدر در این جهان ذلیل شده نشون می‌ده، در گذشته هم وضعیت به همین شکل بوده فقط شاید کم‌تر! 
باید اعتراف کنم بخش‌هایی از کتاب واقعا برام ناملموس و نامفهوم بود البته ترجمه چنین اثری خیلی سخته، مترجم تا حد خوبی تونسته بود منظور رو برسونه ولی جا برای ترجمه بهتر هم هست.
و جدا از مضمون اصلی کتاب، بعضی از جملات جا دارن به صورت مستقل دربارشون بحث و صحبت بشه.
واقعا نمی‌‌دونم به این کتاب باید چندتا ستاره بدم، شاید اگه بعدا این کتاب رو بخونم و بیشتر درکش کنم بتونم بهش امتیاز بدم.
در نهایت از خوندنش لذت بردم و نمی‌دونم به کدوم دسته از خوانندگان می‌شه توصیه‌ش کرد! 

      

        بسم اللّه الرحمن الرحیم
درسته کتاب خیلی کوتاهه و نمی‌شه انتظار مطالب زیادی رو ازش داشت ولی توقع داشتم بیشتر به زندگی شهید بپردازه و برای منی که جز اسم چیزی از شهید جهان آرا نمی‌دونم یک اطلاعات حداقلی از زندگی و رفتار ایشون یا یک داستان یا خاطره خاص داشته باشه، که متاسفانه اینطوری نبود. کتاب بیشتر توصیف موقعیت‌ها بود، مطالب اصلی کتاب شاید تو ۵ صفحه خلاصه می‌شد.