یادداشت محمدرضا زاهدی

        گاهی اوقات حس می‌کنم این کتاب‌ها هستند که ما را بسته به شرایط و درگیری‌های فکری و سوالات ذهنی‌مان انتخاب می‌کنند نه ما. بنظر شما عجیب نیست که سر کلاس می‌روی درحالیکه کتاب ابن مشغله نادر را زیر بغل خود زده‌ای و در ابتدای سخن، دانش‌آموزی سوالی را در باب انتخاب شغل از تو می‌پرسد و تو خرسندی از این که می‌توانی پاسخ‌های خوب و قابلی را تقدیم سوالش کنی؟ این پیش‌‌آمدها را اول بار نیست که تجربه می‌کنم و باز می‌گویم که کتاب‌ها ما را انتخاب و به پای منبر خویش دعوت می‌کنند.
قبلا هم گفته‌ام که قلم نادر معجزه است و کلمه‌ دیگری را شایسته توصیف قلم او نمی‌دانم. ضعیف‌ترین اثر نادر هم در برابر آثار بسیاری از نویسندگان در صدر قرار می‌گیرد چرا که نادر از دل می‌نویسد از یقین می‌نویسد از چیزی که همه وجودش آن را پذیرفته و تجربه کرده می‌نویسد برای همین شیرین است و بازی با کلماتش شما را دلزده و ناخوش نمی‌سازد. نادر بخوانید چرا که نادر، در روزگار ما نادر است.