یادداشت پاپیروس.

        خیلی اتفاقی خوندن این کتابو شروع کردم و در مقایسه با
کتابای امروزی_مثل مجموعه‌ی پیچیده و امثالهم_ میتونه سه‌امتیازو بگیره. خون‌آشام باحالی داشت و هرچند که عاشق بوی خون هستم، با بخش عادی بودنِ "تغذیه کردن" کنار نمیام.
دنیای جدیدی نداشت ولی میتونم بگم برچسب تکراری خیلی هم بهش نمیچسبه. و خب نمی‌پذیرم که کسی بهش بگه دارک‌رمنس_ چون نیست.
و اینکه خیلی پایانش یهویی بود، دلم میخواست تلاششون برای شکست دادن ویلن رو به‌طور واقعی ببینم.