یادداشت سیده زهرا رضایی

        _احتمالا گم شده‌ام🌱
داستانِ "احتمالا گم شده‌ام" روایت زنِ سی پنج ساله‌ی گم‌گشته‌ایی هست که با تناقضات و پیچیدگی‌های روحی و ذهنی دست و پنجه نرم می‌کنه و به دلیل آشفتگی‌های ذهنی‌ای که نسبت به گذشته‌ش داره و تصمیمی که هشتِ سالِ پیش گرفته، نزد روانشناس می‌ره و...
نقد و بررسی طور🌱
کتاب ادبیاتِ روان و جالبی داشت، لحن و قلم پخته بود و نشون از توانمندی نویسنده داشت اما علی‌رغم روان بودنش ساده و قابل فهم نبود گاهی گنگ و پیچیده و گاهی حامل ِ اصطلاحات عوامانه و عبارت‌ها‌ی سطحی و حتی الفاظ زشت می‌شد.
پرش موضوع، پرش افکار و این دائما کلنجار رفتنِ شخصیت اصلی با خودش که کل کتاب تکرار می‌شد، این با خودش حرف‌ زدن‌ها و این درگیری‌های ذهنی باعث می‌شد فکر کنم دارم زنجموره‌های یک روان پریش رو می‌خونم.
سیر کتاب دائم از حال به گذشته در حالِ سفر بود، جملات پی هم میومدن و کنار هم چیده می‌شدند بعضا جملات با فعل پایان نمی‌گرفتند و جمله تموم نشده به جمله بعد وصل می‌شدند حقیقتا من این سبک روایت‌ها رو اصلا نمی‌پسندم اما به قول یکی از کاربرای طاقچه ممکنه خوندنِ درگیری‌های ذهنی و سر و صداهای درونی و روایت زنانه‌ی این رمان با سلیقه‌ شما جور باشه.
و در آخر من بهش نمره 6 از ۱۰ رو می‌دم 🍃 تموم سعی‌م رو کردم که منصفانه نقد کنم ولی باید بگم خیلی چاشنی سلیقه رو بهش اضافه کردم .
زهرا سادات