یادداشت پری

        تا حالا شده در یک مهمانی برای رهایی از سکوت و کسالت این سوال رو بپرسید:«مهم ترین کتاب سال های اخیر را نام ببرید.» ؟!
یک بار کتاب رو تا صفحه‌ی ۲۰ خوندم و بعد رهاش کردم. دفعه‌ی دوم که شروع به خوندن کردم، یه مداد دستم گرفتم و زیر جملات مهمش خط کشیدم؛ و بله این بار کتاب رو دوست داشتم.
[تجربه‌ی کتاب خواندن در بیست سالگی و چهل سالگی(و لابد شصت سالگی) تفاوت‌های ظریف و زمخت زیادی با هم دارد.]
به اینجا که رسیدم به این فکر افتادم که اگه واقعاً در چهل سالگی خیلی از کتاب ها مورد علاقه‌ام نباشن چطوره که همه‌ی شاهکارهای ادبی رو الان نخونم و چیزی برای چهل سالگی بگذارم!
اصولاً کتابی که منو وادار به سرچ بکنه و یا راهنمایی باشه برای کتاب‌های بعدی، برای من کتاب خوبیه!
[کی‌یر کگور جایی می‌گوید که دو راه برای زندگی هست: آدم می‌تواند رنج بکشد یا استاد و متخصص رنج دیگران باشد. منظور کی‌یر کگور از استاد کسی است که توانایی‌های خاص و چشمگیرش در مشاهده و تامل، او را از رنج مهیب در امان می‌دارد.]
از نشر همیشه خواندنی اطراف.