یادداشت نَوآژهِـ

        اولین کتابی بود که توی پنج ساعت تمومش کردم؛ حتی دو سه صفحه‌ش رو هم وسط کلاس ریاضی خوندم :)))
از اونجایی که این داستان در واقع جلد صفر مجموعه بود، نویسنده خودش رو موظف می‌دونست به بعضی از سؤال‌هایی که در جلد یک ایجاد شده بود جواب بده. به شخصه، این جلد رو خیلی بیشتر از جلد اول دوست داشتم. خوشحال بودم که ولنتینو ، یک مرگ اثر گذار داشت.

پیوستگی بین جلدها رو هم خیلی دوست داشتم؛ اینکه دو تا از شخصیت‌های اصلی جلد اول، اینجا هم روایتگر بودن و این‌شکلی یه اثر پروانه‌ای بین جلد ها شکل گرفته بود، خیلی برام جالب بود. فقط به نظرم آدام سیلور داره قلمش رو تو مسیر اشتباهی خرج می‌کنه. هرچند که عاشقانه‌ی کتاب واقعا متفاوت بود و در ادبیات نوجوان‌های ایران یه اتفاق تازه به حساب میومد و خیلی هم ازش استقبال شد ولی یه موج منفی هم به همراه داشت حقیقتا. 

همین :)