یادداشت سید عطا ناقدی فر

        واقعا خوشحالم که به لطف خدا با آثار آقای حائری شیرازی آشنا شدم. این کتاب، سومین کتابیست که بعد از کتاب‌های تفکر و تعلق از ایشان خواندم.
کتاب‌های ایشان به نظرم مصداق بارز سهلِ ممتنع هستند. فهم‌شان راحت است و حتی یک نوجوان می‌تواند با آن ارتباط برقرار کند؛ اما عمیق‌اند و می‌توان روی خیلی از جملاتش، کلی فکر و تأمل کرد.
ایشان مثل آقای قرائتی در روشن‌کردن معنای مفاهیمِ بلند دینی با استفاده از تمثیل‌ها ید طولایی دارند. برخی از این تمثیل‌ها و استعارات، می‌توانند در مدل ذهنی و شیوهٔ اندیشیدن‌مان نقشی کلیدی و اساسی داشته باشند. مثلا در این کتاب، ایشان از استعارهٔ درخت برای فهم لزوم توجه به جنبه‌های درونی و اجتماعی دین و رابطهٔ بین آن‌ها استفاده می‌کنند که خیلی راه‌گشاست. توضیحش نمی‌دهم که خودتان بخوانیدش!

اگر بخواهم صرفا با یک کلمه آثار ایشان را توصیف کنم، از واژهٔ «حکمت» بهره می‌گیرم. توصیه می‌کنم یکی دو کتاب از ایشان را با حالی مناسب و ذهنی باز بخوانید تا احتمالا با من هم‌نظر شوید.