یادداشت تامیلا

        بعد از خوندن کتاب ابن مشغله از نادر ابراهیمی، تصمیم گرفتم بقیه ی کتاب های این نویسنده رو هم بخونم، چون نثر کتاب هاش برای من نثر جدید و جالبی بود، و این شد که این کتاب و برداشتم و توی دوساعت خوندمش، و نفس کشیدم...
این کتاب، نثر شاعرانه ای داره؛ یعنی خیلی اوقات حس میکردم دارم شعر میخونم نه نثر. در تمام طول خوندنش، حس میکردم توی جنگل های بارونی شمال، کنار آتش نشستم و توی رطوبت عجیب اونجا، دارم صفحات کتاب رو ورق می زنم.
کتاب، کتاب همه پسندی نیست و نثر خیال گونه ش به مذاق همه خوش نمیاد. این کتاب رو باید خوند که از حرف های شاخه به شاخه ی یک رهگذر خسته، با یک چای داغ توی دستش لذت برد ، نه اینکه بفهمی کی به کی رسید و چی به چیه.
خوندن این کتاب حداقل برای من تجربه ی جدید و نابی بود، امیدوارم شما هم توی دنیای مه آلود این کتاب غرق بشید:)