یادداشت علیرضا کوچک‌پور

        با اینکه بنظرم به چند اتفاق به اندازه کافی پرداخته نشده بود و احساس کردم ناقص روایت شده، اما خوب بود و تونستم باهاش ارتباط بگیرم. زندگی نویسنده خیلی برام جالب بود. ارتباط آثار نویسنده با زندگی شخصی‌اش موضوعی بود که جذابیت اثر رو بالا برده بود. خواننده رو به اکتشاف و رمزگشایی از زندگی نویسنده تشویق می کرد.
هم این اثر و هم خانه عروسک، کارهایی هستند که در نوع هنری خودشون اثار خوب و ماندگاری شدن.
به این هم قائلم که اثر هنری باید بازتابنده واقعیت و روح حاکم در جامعه باشه. گاهی با نشون دادن چهره زشت وقایع و گاهی با به تصویر کشیدن زیبایی آرمان ها و ...
اما کدوم هنرمند میتونه مسیر درست رو تشخیص بده و از نظر محتوایی و نه هنری، یک اثر خوب، درست و بجا به جامعه ارائه بده؟