یادداشت زهرا ساعدی

        من مارتین مک‌دونا را با فیلم «In bruge» شناختم که از دیدنش بسیار لذت بردم. بعد فیلم‌های دیگری از او دیدم و شنیده بودم نمایشنامه‌هایش هم خواندنی است و «مراسم قطع دست در اسپوکن» اولین نمایشنامه‌ای بود که از او می‌خواندم. داستان درمورد مردی است که دستش را بریده‌اند و حالا سال‌هاست که دنبال دستش است. چیزی که من در این نمایشنامه دوست داشتم طنز گفت‌وگوهای بین شخصیت‌ها بود و موقعیت عجیب و غریبی که ساخته در عین عجیب بودن جالب و حتی کمی آشناست.