یادداشت فاطیما

        کیه که ندونه ایبسن کجای نمایشنامه‌نویسی دنیاست و چقدر قهاره توی این کار! من هم دوستش دارم. بیشتر از همه‌چیز روان بودن زبانش و اجتماعی بودن نمایشنامه‌هاش رو دوست دارم. یک موضوعی رو برمی‌داره و در موردش می‌نویسه که تاریخ مصرف نداره و بعد از کلی سال بشر همچنان باهاش درگیره. هم توی عروسکخانه، هم دشمن مردم.
شخصیت‌ها شبیه خودِ ما هستند. همین مردم معمولی کوچه و خیابون و حتی دیالوگ‌ها ملموسه. خوبه. جالبه. ممنون از ایبسن بابت نوشتن نمایشنامه:دی.

ده روز- ده نمایشنامه 
روز هفتم، دشمن مردم