یادداشت ᥲv𝗂ᥢᥲ;

        این کتاب شبنمی است قدسی بر گیسوی سپیده دم که هر چند با تابش نخستین پرتوهای زرین خورشید ابدیت به ظاهر در کام زمانه می‌گدازد اما در همان لحظات ناپایدار هستی تمامی اسرار ملکوت معنا را در چشم‌انداز محدود خویش متجلی می‌سازد؛ چنانچه گوهری یگانه در صندوق‌خانه بیکران ادب که اگرچه جای خالی اش به دست دیگر اوراق معرفت پر می گردد، لیکن در همان یک بار ورق خوردن چونان فرشته نورانی ای بر شاخسار اندیشه فرود میآید و با پرهای نازک واژگانش زنگار روزمرگی را از آیینه جان می‌ساید و نور جاودانگی می‌بخشد.