یادداشت لوسین مورل

        منهای روایت چهارمش... و اینکه صدر هرجا که بنشیند، صدر است...چه لابلای این صدو چهل پنجاه شصت صفحه، چه کنج ناکجاهایی که یقین، با او آباد شده اند...راستی اسم فرزندانش هم کم واصف خودش نیستند ها...صد و هفتاد صفحه است انگار :) صد و هفتاد و شش!
امیدوارم بعد این همه سال چشم هاش هنوز همان ها باشند که فکر میکنم. گو، هرقدر هم که بخواهند، قد رعناش، خم شده باشد..