دومین کتابی که از یوسف علیخانی خوندم ...
خامارو بیشتر دوست داشتم و بیشتر به دلم نشست و باهاش ارتباط عمیقی گرفتم ولی سر بیوه کشی اینطوری نبود...
داستان از یجایی به بعد برای من قابل حدس بود و مشخص بود قراره چجوری تموم بشه . در کل کتاب قشنگی بود ولی نه به اندازه خاما .
