یادداشت شیدا

        هاروکی موراکامی؛
این کتاب رو به عنوان اولین تجربه ام از موراکامی انتخاب کردم و میتونم بگم واقعا شگفت زده شدم!
در ابتدا کتاب ساده و کاملا عادی بنظر میرسید، وجود پرونده ی مشکوک در داستان باعث شد تا کمی بیشتر علاقه مند بشم و روایت دو داستان به موازات یکدیگر کاملا مجذوب کننده بود.
برای من میانه ی کتاب نقطه اوج محسوب میشد؛
فضاهای مالیخولیایی، شخصیت هایی عمیق همراه با بینشی شگفت انگیز که هر کدام برای خود درسی جداگانه بودند، استفاده از موسیقی و فلسفه، احساسات متنوع و ضد و نقیض، از بین رفتن و محو شدن مرز واقعیت و خیال، گریز از سرنوشت و درنهایت پیوند تمامی اینها در خط سیری حیرت انگیز که مانند ندارد.
هر شخصیت به نحوی منحصر به فرد بود و دنیای خودش را داشت؛ ناکاتا و گربه ها و باران ماهی و زالو هایش، جانی واکر و یخچالی پر از سر گربه ها، اوشیما و دانش عجیبش، هوشینو و تجربه ای جدید میان روزمرگی هایش و پیدا کردن علاقه اش به موسیقی کلاسیک، میس سائه کی و اندوه و حسرت گذشته و درنهایت کافکا و معماهایش!
احساس میکنم من تنها یک کتاب را نخوانده ام بلکه شاهد زندگی های گوناگون و درهم تنیدگی مخصوص انها بوده ام.
در اخر دوست داشتم تا پایان بندی کمی بهتر باشد و در اوج به اتمام برسد اما گمانم هدف لذت بردن از مسیر بود نه مقصد.
تجربه ای بی نظیر بود و از این پس بی صبرانه منتظر تجربیات بیشتری درکنار اقای موراکامی هستم :>